Kwaliteit van zorg: wie mag het zeggen?

Is de Nederlandse zorg internationaal toonaangevend of aanstootgevend? Beide uitersten komen voorbij in het publieke en politieke debat. Deze lezing gaat over een belangrijk spanningsveld bij de afgrenzing van ‘goede zorg’.

Staan daarbij normen (standaarden) uit de samenleving en beroepsgroepen centraal of het welbevinden van de persoon die zorg ontvangt? Dit zijn fundamenteel verschillende uitgangspunten die in de praktijk regelmatig conflicteren. Zo kan het nastreven van veiligheid ten koste gaan van vrijheid. Zetten we de deuren van de verpleeghuizen open zodat bewoners naar buiten kunnen en accepteren we daarmee risico’s en incidenten? Zijn we bereid om bij de publieke verantwoording van kwaliteit de wensen en verlangens van de persoon en zijn dierbaren een centrale plaats te geven? Naast of zelfs in plaats van de gangbare en kwantificeerbare normatieve indicatoren? Er zijn misschien geen eenduidige antwoorden op deze vragen te geven. Maar de huidige tijd vraagt om reflectie over ons morele kompas bij de zorg voor de meest kwetsbare mensen in onze samenleving. Sander de Hosson, longarts in Wilhelmina Ziekenhuis Assen houdt een inleiding en Dorothea Touwen, ethicus en universitair docent UMC en Ronnie van Diemen, inspecteur-generaal voor de gezondheidszorg, geven een coreferaat.