Persbericht: Evidence based werken niet altijd de juiste aanpak voor goede zorg in de care
Evidence based werken is een belangrijke standaard in de curatieve gezondheidszorg. Sommigen vinden dat dit ook zou moeten gelden in de ondersteunende zorg, het welzijnswerk en de jeugdzorg. Is evidence based werken ook de juiste aanpak in de care? Wordt daarmee de ethische vraag wat goede zorg is niet versmald tot wat bewezen effectieve zorg is? In de tweede Els Borst Lezing geeft Margo Trappenburg haar visie op die vraag.
Evidence based werken buiten de cure
Els Borst leverde een belangrijke bijdrage aan het in 1991 verschenen Gezondheidsraad advies Medisch handelen op een tweesprong. Dit spraakmakende advies vroeg aandacht voor de zogeheten ‘interdoktervariatie’, het verschijnsel dat de ene arts bij een bepaalde diagnose een andere behandeling inzet dan de andere. Dit leidde in veel gevallen niet alleen tot minder effectieve zorg, maar ook tot hogere kosten (onnodig dure behandelingen). Sinds dit advies is evidence based werken de gouden standaard in de curatieve gezondheidszorg, stelt Trappenburg. In de tweede Els Borst Lezing bespreekt zij de vraag of evidence based werken ook de juiste aanpak is in de care.
De Els Borst Lezing
De Els Borst Lezing is in 2013 ingesteld ter gelegenheid van het tienjarig jubileum van het Centrum voor Ethiek en Gezondheid (CEG). Het CEG signaleert en informeert overheid en publiek over nieuwe ontwikkelingen op het gebied van ethiek, gezondheid en beleid. De lezing is vernoemd naar Els Borst, die als voormalig minister van VWS aan de wieg stond van het CEG. Els Borst-Eilers (1932-2014) heeft tijdens haar carrière veel aandacht besteed aan diverse ethische thema’s.
Margo Trappenburg
Is bijzonder hoogleraar Grondslagen van het Maatschappelijk Werk aan de Universiteit voor Humanistiek en hoofddocent bij Bestuurs- en Organisatiewetenschap aan de Universiteit Utrecht. Zij zal de tweede Els Borst Lezing uitspreken onder de titel ‘Bescheiden professies. Over evidence based werken buiten de cure’.